Arno de Jong

Ik was kampioen opnieuw beginnen. Jarenlang ging ik telkens weer eens wat weken hardlopen. Ik had dan vaak last van allerlei ongemak, pijntje hier en pijntje daar. Als ik eens een keer oversloeg, herhaalde ik dat vaak. In 2009 kwam ik bij de Maasrunners. Tot mijn verbazing begonnen ze me daar af te remmen. Zo langzaam? Hoe kun je dan een goede loper worden? Maar al snel ontdekte ik dat ik veel langere stukken kon lopen dan de 5 a 8 km die zelf zoal liep. En zonder de pijntjes. En met mooiere routes. Met leuk gezelschap. Met uitdagende trainingsvormen. En altijd wel met een groepje van ongeveer even goede lopers. Met deze voordelen heb ik nu al zo’n 10 jaar structuur in mijn rennen. Ik wil maar zeggen, verstandig rennen is niet altijd vanzelfsprekend. Het lijkt me leuk om ook anderen te helpen beter en leuker te lopen. Daarom dacht ik, word eens trainer.

En op vakantie? Toch nog wat rennen, maar ook: liggen in het gras! Heerlijk!

Brigitte Wassenaer

Ok, hardlopen is een individuele sport. Een assistent trainer bij de Maasrunners begeleidt dus een groepje individuen. Dat is een bezigheid die plezier geeft, daar ga ik voor! Ik loop al sinds mijn 25^ste, zij het met onderbrekingen, maar het is een liefhebberij die heel diep zit, ik wil het dan ook lang volhouden. Misschien kan ik één of méér individuen daarbij assisteren en zelf ook wat bijleren.

Ed Sabel

Hiernaast op die mooie foto ben ik, Ed Sabel. Iets in het kort over mij: Ik ren sinds 1983 en ben sinds 1984 lid van de Maasrunners (voorheen Vitall Fitness geheten). Ik heb de afgelopen jaren vele mooie en gezellige wedstrijden gelopen. Ik geef sinds 1985 training aan de maandag/vrijdag groep waar ik momenteel met veel plezier de schema’s voor maak, ook geef ik training aan de dinsdag/donderdag groep. Mijn lange loopervaring wil ik overbrengen op nieuwe en huidige leden en hen op weg helpen het plezier van hardlopen te ontdekken en hopelijk blessure vrij te sporten.

Gaston Duykers

Gied Rienstra

Voor de Maasrunners liep ik al jaren met een loopgroep in Eijsden. Door een blessure eind 2006 ben ik op aanraden van mijn overbuurvrouw (Maasrunner) begonnen bij start to run in 2007. Het lopen met de Maasrunners beviel me zo goed, vooral de niveau groepen, dat ik meteen lid ben geworden. Als verenigings- mens vind ik het leuk om iets terug te doen, vandaar mijn aanmelding als trainer bij de Maasrunners.

Harry Coenen

Jacques In de Braek

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Toen ik in juni 2018 stopte als trainer bij de Maasrunners had ik geen idee dat ik op deze beslissing terug zou komen. Met heel veel plezier had ik namelijk de voorbije 12,5 jaar heel wat dames en heren als trainer mogen begeleiden. Er kwamen een aantal trainers bij en vond ik het tijd het stokje aan een jongere generatie over te dragen. Ook echtgenote Francine leverde haar trainers jack in en vanaf toen konden we op een andere manier de trainingen bij de Maasrunners volgen. Want helemaal stoppen was geen optie. Maar gaande weg merkte ik dat toch ik iets “kwijt” was. Het contact met mijn mede Maasrunners was anders geworden. En naar mate de maanden verstreken, kwam het “zou ik weer trainer willen zijn” steeds sterker naar boven. Toen ik dan ook enkele keren als invaller mocht meedraaien, was mijn beslissing duidelijk. Ik wilde graag de draad weer oppakken. Na overleg met enkele collega trainers heb ik besloten om per 1 juli weer als trainer actief te zijn bij misschien wel de leukste club van Eijsden en omstreken.

Jef Gilissen

Skiën is een combinatie van techniek, coördinatie en snelkracht (slalom). Maar als je van de vroege morgen tot de late avond op de latten wil staan zal je ook duurvermogen moeten trainen. Zo ben ik met hardlopen begonnen. Met een groep skiërs liepen en lopen we al vanaf 1988 in en rond het Savelsbos. Het verveelt nooit, zoeken mooie routes met vaak heuveltjes en trappen. Natuurlijk kwamen we hier regelmatig ‘Maasrunners’ tegen. Hoe zouden zij een training opbouwen, vroeg ik me nieuwsgierig af. Totdat enkele jaren geleden Marie-Louise en ik ons inschreven bij Start-to-run. Ik ervoer nu zelf dat de ‘ starters’ in 6 weken tijd met een leuk en gevarieerd schema werden klaargestoomd voor een loop van 3 kilometer. Het enthousiasme en deskundige begeleiding van de trainers werkte bij iedereen zeer motiverend. De groep Maasrunners is – mede daardoor- steeds groter geworden en men kon hulp bij de training goed gebruiken. In de trainersopleiding is er veel aandacht voor de diverse oefenvormen. Mijn plezier om bij de Maasrunners ook als trainer en begeleider te lopen is, door de variatie en structuur, nog verder toegenomen.
……En mijn skiën gaat ook goed.

Peter Gorissen

Begonnen met lopen in 1986, eerst ’n jaar of drie in mijn eentje, daarna ook op de zondag morgen met de bekende Segieterse loopgroep “Stoffel”.
Sinds oktober 2000 loop ik ook bij de DiDo-groep (toen nog wedstrijdgroep geheten) van de Maasrunners. Vooral de afwisseling van trainingen bevalt me erg. Met enige regelmaat probeer ik ook mee te doen aan wedstrijden. De langste afstand voor mij is de halve marathon. Geen plannen voor een hele marathon, integendeel, ik vind de kortere afstanden steeds leuker. In het najaar van 2004 heb ik, samen met Cyril, de cursus “assistent trainer recreatieve loopgroepen” gedaan. Daarna ben ik begonnen met het geven van trainingen bij de MaVr groep en incidenteel bij de DiDo groep.

Susan van Gerwen

Als 13 jarig meisje ben ik toch maar eens net als de rest van ons gezin bij de av’34 gegaan. Ik hield nooit zo van rennen en aanleg heb ik er zéker niet voor. De gezelligheid maakte dat ik toch jaren lang minstens 2 keer per week actief was bij de jeugd en daarna de recreanten. Tijdens mijn studiejaren als fysiotherapeute en daarna als moeder werd het actief sporten iets minder. Gelukkig heb ik de loopschoenen een paar jaar geleden weer aangetrokken en me gemeld bij de maasrunners. Ik geniet nu dubbel van het buiten zijn in de mooie omgeving, effe tijd voor mezelf! Niet te vergeten de gezelligheid van het samen lopen waar ik ook als trainer mijn steentje aan probeer bij te dragen.